تازه‌ترین اخبار علمی جهان

در این گزارش به جدیدترین اخبار علمی جهان می‌پردازیم.

برکه؛ ابوالفضل امیری _ پنتاگون چند صد گزارش جدید از مشاهده اشیای پرنده ناشناس یا یوفوها دریافت کرده است.

یکی از مقامات این مرکز در روز جمعه به خبرنگاران گفت که دفتر جدید پنتاگون که برای ردیابی گزارش‌های اشیای پرنده ناشناس ایجاد شده است، چند صد گزارش جدید دریافت کرده، اما تاکنون هیچ مدرکی دال بر وجود بیگانگان فضایی وجود نداشته است.

دفتر حل ناهنجاری همه دامنه(AARO) در ماه ژوئیه راه اندازی شد و نه تنها مسئول ردیابی اشیای ناشناس در آسمان بود، بلکه مسئولیت ردیابی اشیای ناشناس زیر آب یا در فضا را نیز بر عهده داشت.

این دفتر پس از بیش از یک سال توجه به اشیای پرنده ناشناس که خلبانان نظامی مشاهده کرده بودند، اما گاهی اوقات به دلیل ترس از انگ خوردن، تمایلی به گزارش دادن آن نداشتند، تأسیس شد.

در ماه ژوئن سال ۲۰۲۱، دفتر مدیر اطلاعات ملی گزارش داد که بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۲۱، ۱۴۴ مورد از این برخوردها وجود داشته که ۸۰ مورد از آنها با چندین حسگر ثبت شده است.

شان کرک پاتریک(Sean Kirkpatrick)، مدیر دفتر ناهنجاری، می‌گوید: از آن زمان، ما گزارش‌های بیشتری دریافت کرده‌ایم.

این دفتر نه تنها برای بررسی این موضوع که آیا حیات فرازمینی وجود دارد یا خیر، بلکه به دلیل خطر امنیتی ناشی از برخوردهای زیاد با اشیای پرنده ناشناس متعلق به تأسیسات نظامی یا هواپیماهای نظامی راه اندازی شد.

در ماه مه، کنگره آمریکا اولین جلسه علنی استماع خود را پس از بیش از نیم قرن در مورد این موضوع برگزار کرد و چندین عضو از آن ابراز نگرانی کردند که آیا این اشیای ناشناس متعلق به بیگانگان هستند یا فناوری‌های ناشناخته جدیدی هستند که توسط چین، روسیه یا یک دشمن بالقوه دیگر، به پرواز در می‌آید و خطر امنیتی ایجاد می‌کند.

رونالد مولتری(Ronald Moultrie)، معاون وزیر دفاع آمریکا در بخش اطلاعات و امنیت گفت: ما تاکنون چیزی ندیده‌ایم و هنوز خیلی زود است که به این باور برسیم که هر یک از اشیایی که دیده‌ایم منشأ بیگانه دارند.

علاوه بر اشیای غیرقابل شناسایی، بسیاری از فناوری‌های جدید مانند بمب‌افکن‌های رادارگریز و جنگنده‌های رادارگریز آینده، پهپادها و موشک‌های مافوق صوت که توسط ایالات متحده و چین به میدان می‌روند، ممکن است با یک شی ناشناس اشتباه گرفته شوند.

کشف یک پروتئین ایمنی که منجر به بروز بیماری قلبی می‌شود می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید برای بیماری‌های قلبی کمک کند.

بیماری‌های قلبی عامل شماره یک مرگ و میر در ایالات متحده آمریکا هستند و درمان‌های مربوط به آن‌ها هنوز هم به طور حیرت‌آوری محدود هستند. به غیر از کاهش سطح کلسترول با استاتین‌ها، بیشتر درمان‌ها مانند پیشگیری از دیابت و فشار خون بالا، یا بهبود رژیم غذایی و ورزش، درمان‌های غیر مستقیم به حساب می‌آیند.

تحقیقاتی جدید به رهبری گروهی از دانشگاه میشیگان نشان می‌دهد که یک پروتئین ایمنی ممکن است عامل اصلی بروز تصلب شرایین یا ضخیم شدن شریان‌های قلب باشد. این کشف امکان توسعه طیف وسیعی از درمان‌های جدید را فراهم می‌کند.

سلیم هایک (Salim Hayek)، نویسنده ارشد این مطالعه جدید، توضیح می‌دهد: مورد هدف قرار دادن این مؤلفه ایمنی راهی برای درمان این بیماری قلبی است.

این تحقیقات جدید بر روی یک پروتئین ایمنی به نام «suPAR» متمرکز شده است. این پروتئین توسط مغز استخوان تولید می‌شود و به عنوان یک تنظیم کننده کلی فعالیت سیستم ایمنی عمل می‌کند.

سال‌ها است که محققان «suPAR» را به‌ عنوان یک نشانگر زیستی مؤثر برای فعالیت ایمنی شناخته‌اند. سطوح بالای «suPAR» با همه چیز از سرطان گرفته تا دیابت مرتبط است، اما به تازگی مشخص شده که این پروتئین نقشی سببی در بیماری‌های کلیوی ایفا می‌کند. مطالعات پیش‌بالینی نشان داده‌اند که مهار «suPAR» می‌تواند از آسیب کلیوی جلوگیری کرده یا حتی آن را معکوس کند. این بدان معناست که پروتئین گفته شده ممکن است بیشتر از آنچه پیش از این تصور می‌شد با بروز بیماری ارتباط داشته باشد.

در این مطالعه جدید با استفاده از سه رویکرد مختلف، پتانسیل «suPAR» به عنوان یک عامل ایجاد کننده بیماری‌های قلبی عروقی بررسی شد. ابتدا، محققان گروهی متشکل از ۵۰۰۰ نفر را در یک مطالعه مربوط به تصلب شرایین بررسی کردند. آنها دریافتند که سطوح بالاتر «suPAR» به طور قابل توجهی با نرخ بیشتر بروز عارضه‌های قلبی عروقی ارتباط دارد.

گام بعدی در این تحقیق، جستجوی گونه‌های ژنتیکی بالقوه‌ای بود که می‌توانستند بر سطوح «suPAR» تأثیر بگذارد. محققان با نگاهی به مجموعه داده‌ای متشکل از اطلاعات ۲۴ هزار نفر دریافتند که یک نوع خاص از ژن به نام «PLAUR» می‌تواند با سطوح بالاتر «suPAR» در خون مرتبط باشد. آن‌ها با ردیابی این نوع ژن در ۵۰۰ هزار نفر، دریافتند که این ژن می‌تواند با نرخ بالاتر تصلب شرایین مرتبط باشد.

جورج هندی (George Hindy)، نویسنده اول این مطالعه، می‌گوید: ما همچنین دریافتیم که شرکت‌کنندگانی که فاقد یک نسخه از ژن «PLAUR» هستند، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در آن‌ها کمتر است.

آخرین قطعه در این پازل بررسی این موضوع بود که چگونه «suPAR» می‌تواند به ایجاد تصلب شرایین کمک کند. در اینجا، محققان سطوح «suPAR» را در مدل‌های موش افزایش دادند. آنها دریافتند که پلاک‌ها در شریان‌های حیوانات نسبت به طرز چشمگیری افزایش یافته است.

دنیل تایرل (Daniel Tyrrell) از نویسندگان این مطالعه توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد سطوح بالای «suPAR» سلول‌های ایمنی را فعال می‌کند و این سلول‌ها واکنش بیش از حدی به محیط‌های دارای کلسترول بالا نشان می‌دهند که باعث ورود این سلول‌ها به دیواره عروق خونی شده و تسریع پیشرفت تصلب شرایین می‌شوند.

در نهایت، این یافته‌های جدید به توسعه روشی کاملاً جدید برای درمان بیماری‌های قلبی منجر خواهد شد. مهار «suPAR» می‌تواند به طور قابل قبولی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش دهد.

درحال حاضر درمان‌هایی وجود دارند که از این روش استفاده می‌کنند. آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و مهارکننده‌های مولکول کوچکی که «suPAR» را هدف قرار می‌دهند، نتایج امیدوارکننده‌ای در مطالعات بالینی با تمرکز بر بیماری‌های کلیوی نشان داده‌اند.

هایک گفت: امیدوارم بتوانیم این درمان‌ها را طی سه تا پنج سال آینده به بیماران خود ارائه دهیم.

محققان برزیلی در یافته‌های اخیرشان اظهار کردند گرچه بی‌خطر بودن استفاده از داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری تایید شده است، اما اثرات آنها بر جنین به خوبی درک نشده است.

علائم هشداردهنده در سه ماهه اول بارداری

افسردگی ۱۰ تا ۱۶ درصد از زنان باردار در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و بیشتر آنها با کمک داروهای ضد افسردگی بهبود می‌یابند. محققان برزیلی اخیرا پس از بررسی بیش از ۱۰۰ مقاله علمی در مورد مواجهه جنین با این داروها، به ویژه سرترالین، بیشترین داروی ضد افسردگی تجویز شده در سراسر جهان گفتند: اگرچه بی‌خطر بودن استفاده از داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری توسط علم تایید شده است، اما اثرات آنها بر رشد عصبی جنین درک نشده است و باید با تکنیک‌های پیشرفته مانند ژنومیک مورد مطالعه قرار گیرد. ژنگان‌شناسی یا ژنومیک(génomique) شامل تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات ژنتیکی به‌ ویژه ژنوم جانداران است.

"الکساندر کیهارا"‌(Alexandre Kihara) متخصص مغز و اعصاب و محقق این مطالعه از دانشگاه فدرال ای بی سی(UFABC) برزیل گفت: بیشتر نشریاتی که ما بررسی کردیم، گزارش‌هایی از بررسی‌های مشاهده‌ای و مطالعات انجام شده در آزمایشگاه با استفاده از فرایند کشت سلولی و حیواناتی بود که رشد مغز آنها بسیار متفاوت از انسان است اما آنها داده‌های کافی برای بیان نتایج قطعی ارائه نمی‌کنند.

"لوسیانا رافاگنین مارینیو"(Luciana Rafagnin Marinho) محقق دیگر این مطالعه از دانشگاه فدرال ای بی سی گفت: ما یک مدل آزمایشی شامل سلول‌های بنیادی پرتوان القا شده توسط انسان را برای بررسی اینکه چه اتفاقی برای رشد سلول‌های عصبی جنین در زنان باردار در طول درمان با داروهای ضد افسردگی می‌افتد، پیشنهاد کردیم.

سلول‌های بنیادی پرتوان القا شده توسط انسان را می‌توان به ارگانوئیدهای مغزی(مینی مغز) تمایز داد که دانشمندان می‌خواهند از آنها در تحقیقات بیماری‌های تخریب کننده عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر و در آزمایش داروهایی با عملکرد عصبی استفاده کنند.

"آلیسون موتری"(Alysson Muotri) نویسنده این مقاله گفت: این ساختارها را می‌توان برای آزمایش دوزهای مختلف و ردیابی رشد سلول‌های مغز تا سه ماهه سوم استفاده کرد. موتری یک متخصص علوم اعصاب در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو(UCSD) در ایالات متحده است و سرپرست یک آزمایشگاه ژنتیک است که در توسعه ارگانوئیدهای مغزی برای مطالعه اوتیسم و سایر اختلالات عصبی پیشگام بوده است. او همچنین یکی از بنیانگذاران تیسمو(Tismoo)، یک استارتاپ بیوتکنولوژی برزیلی است.

او توضیح داد: ما می‌توانیم ارگانوئیدها را تا یک سال مطالعه کنیم و جنبه‌هایی از رشد آنها مانند مورفولوژی و الکتروفیزیولوژی تک‌نرون‌ها یا شبکه‌های عصبی را مشاهده کنیم.

برای نشان دادن پیشرفت‌های احتمالی، مارینیو یک مطالعه‌ که در آن ارگانوئیدهای مغزی را بررسی کرده بودند را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. این تحقیق اثرات پاروکستین را بررسی کرد و کاهش در رشد نوریت‌ها(نورون‌هایی که به آکسون‌ها و دندریت‌ها برای تشکیل مدارهای پیچیده تبدیل می‌شوند) و جمعیت الیگودندروسیت‌ها را شناسایی کرد که غلاف میلین را در اطراف آکسون‌ها تولید می‌کنند و بنابراین برای فعال کردن امکان انتقال اطلاعات از طریق سیستم عصبی مهم هستند.

اُلیگودندروسیت(oligodendrocyte) یا الیگودندروگلیا یا یاختهٔ کم‌شاخه، یاخته تولیدکننده میلین در دستگاه عصبی مرکزی است.

اُلیگودندروسیت یکی از انواع سلول‌های گلیال است و دارای زوایدی است که به کمک آنها به نورون‌های اطراف چنگ می‌اندازد و غلاف میلین را دور چندین آکسون ایجاد می‌کند و باعث تشکیل غلاف میلین در دستگاه عصبی مرکزی می‌شود.

دانشمندان خاطرنشان کردند که توالی‌یابی کل ژنوم، تجزیه و تحلیل رونویسی و توالی یابی آر.ان.ای تک سلولی از جمله روش‌هایی هستند که برای تحقیقات با استفاده از ارگانوئیدها اعمال می‌شود.

محققان گفتند: این فناوری ما را قادر می‌سازد تا اثرات قرار گرفتن افراد در معرض داروهای ضد افسردگی را بر انواع سلول‌های مختلف، مانند سلول‌های پیش ساز، سلول‌های گلیال و نورون‌ها بررسی کنیم. این امر بسیار مهم است زیرا تغییرات ممکن است محدود به نورون‌ها نباشد. ما باید همه این پیامدها را بدانیم.

کیهارا گفت: ما نمی‌گوییم داروهای ضد افسردگی نباید در بارداری استفاده شوند. ما استفاده از یک مدل تجربی را پیشنهاد می‌کنیم و بر نیاز به مطالعه اثرات آنها بر رشد عصبی با پیشرفته‌ترین منابع موجود تاکید می‌کنیم تا بتوان تغییرات احتمالی را مدیریت کرد./ اخبار علمی